Andre Kertesz

Andre Kertesz (1894-1985)

O Kertesz γεννήθηκε στη Βουδαπέστη , έζησε στη Γαλλία και μετανάστευσε στην Αμερική λίγο πριν το πόλεμο.
Χρειάστηκε να περάσουν 26 χρόνια από τη στιγμή που πήγε στην Αμερική , ώσπου να γίνει η πρώτη του έκθεση στο ΜΟΜΑ (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης)










Καθώς κοιτάζουμε τις φωτογραφίες του Kertesz , μπορούμε να προβληματιστούμε πάνω σε κάτι. Προσέξτε τα θέματα του. Βγαλμένα από το τίποτα θα μπορούσε να πει κανείς. Ούτε συγκλονιστικές στιγμές της ιστορίας , ούτε μαγευτικά τοπία , ούτε ανθρώπινα δράματα. Απλές σκηνές του δρόμου , απλά αντικείμενα , δωμάτια φίλων , φιγούρες συγγενών.
Στην πρώτη φωτογραφία , βλέπουμε τον αδερφό του Kertesz. ( φωτο σκηνοθετημένη)
Κοιτάξτε εδώ την περίφημη φωτογραφία με το πιρούνι και το πιάτο



Ένα πιρούνι και ένα πιάτο , αλλά ...... όχι ακριβώς.
Φωτογραφημένο με έναν τρόπο που τείνει να μεταμορφώσει τα δυο αντικείμενα σε κάτι άλλο. Αποκτούν ενδιαφέρον δυο απλά πραγματάκια.

Αλλά και εδώ , στο σπίτι του φίλου του ζωγράφου Mondrian.



Πόσο μ’ αρέσει αυτή η φωτογραφία. Κι όμως ένα απλό εσωτερικό πλάνο του ατελιέ του Mondrian είναι και τίποτα άλλο. Εδώ φαίνεται και η δύναμη του Kertesz.
Μαγική ματιά που μεταμορφώνει τα απλά πράγματα σε μαγικά. Απλός και ποιητικός ταυτόχρονα.

Ο Kertesz λοιπόν , φωτογράφιζε συνεχώς. Δεν σταμάταγε όπου κι αν βρισκόταν
Αμέτρητες φωτογραφίες έχει βγάλει από το μπαλκόνι του σπιτιού του. Τον μάγευαν οι μικρές αλλαγές του τοπίου.
Η παρακάτω φωτο δεν ξέρω αν είναι από το μπαλκόνι του.
Κοιτάξτε την προσεκτικά.
Όταν την πρωτοείδα , είπα «Ρε τον κω...φαρδο !» 
Μα τόση τύχη ? Να μπουν στο πλάνο του όλα τα είδη οχημάτων ?   
Κοιτάξτε τι πέτυχε μαζί !
Άλογο – Κάρο – Μηχανάκι – Ποδήλατο και πεζός σε βηματισμό !



Υποπτεύομαι όμως πως υπεύθυνη δεν είναι η τύχη για τη φωτογραφία αυτή.
Η επιμονή και η υπομονή του φωτογράφου είναι που ανταμείφθηκε εδώ.
Καταπληκτική δεν είναι ?

Ο Kertesz αγαπούσε υπερβολικά την γυναίκα του την Elizabeth. Άλλωστε και αυτή τον στήριξε – από κάθε άποψη – στα δύσκολα χρόνια της Αμερικής. Χωρίς την Elizabeth δεν θα είχαμε και τον Kertesz νομίζω.
Κοιτάξτε την παρακάτω φωτογραφία που ονομάζεται «Η Elizabeth και εγώ»



Συγκινητική τη βρίσκω.
Αξιοσημείωτο είναι πως αυτή η φωτογραφία αποτελεί τμήμα μια μεγαλύτερης φωτογραφίας. Είναι από τις ελάχιστες σημαντικές φωτογραφίες στην ιστορία που προέκυψαν από άγριο crop.  Όμως εδώ το crop λειτούργησε και μάλιστα ευρηματικά.

Άλλοτε ευφυής 



Και άλλοτε αινιγματικός 



Ο Kertesz θα παραμένει ένας από τους μεγάλους της τέχνης.
Ευαίσθητος και ανήσυχος , φωτογράφιζε μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Ακόμα και ως γέροντας , αποκλεισμένος στο διαμέρισμα του , φωτογράφιζε τα μικρά φτηνά διακοσμητικά αντικείμενα που είχε στο σπίτι του , δίνοντας τους ένα άλλο νόημα.

Αν βρεθείτε σε κάποιο βιβλιοπωλείο , αγοράστε ένα βιβλιαράκι του.
Το αξίζει.  

Το κείμενο είναι του εξαιρετικού Μάνου Λυκάκη ( http://www.manoslykakis.com/)