Speaking of libraries / Umberto Eco

Ο Ουμπέρτο Έκο είναι γνωστός βιβιοφάγος. Η βιβλιοθήκη του είναι σπάνια, σε ποιότητα και ποσότητα.





Ο ίδιος γράφει:

Φυσικά, ο βιβλιόφιλος είναι εκτεθειμένος στους κινδύνους του βλάκα που μπαίνει στο σπίτι του, βλέπει τη βιβλιοθήκη και αναφωνεί: «Τι πολλά βιβλία! Τα έχεις διαβάσει όλα;» Μπροστά σ’ αυτή την ερώτηση υπάρχουν, κατά τη γνώμη μου, τρεις τυποποιημένες απαντήσεις. 

Η πρώτη μπλοκάρει τον επισκέπτη και είναι: «Δεν έχω διαβάσει κανένα, τα έχω μόνο για αισθητικούς λόγους». Αυτή η απάντηση ευχαριστεί τον ενοχλητικό, ο οποίος νιώθει ανώτερος, και δεν βλέπω γιατί να του κάνουμε αυτή τη χάρη.

Η δεύτερη απάντηση βάζει τον ενοχλητικό σε μια θέση κατωτερότητας και είναι: «Και πολύ περισσότερα, κύριε, πολύ περισσότερα απ’ αυτά που βλέπεις». 

Η τρίτη είναι μια παραλλαγή της δεύτερης και τη χρησιμοποιώ όταν θέλω να κατακρημνίσω τον επισκέπτη μου σε μια οδυνηρή έκπληξη. «Όχι», του λέω, «αυτά που έχω διαβάσει τα έχω στο πανεπιστήμιο∙ τούτα εδώ πρέπει να τα διαβάσω μες στην άλλη βδομάδα». Καθώς η βιβλιοθήκη μου στο γραφείο διαθέτει περί τους 30.000 τόμους, ο δύστυχος επισκέπτης προσπαθεί μονάχα να επισπεύσει την αναχώρησή του προφασιζόμενος διάφορες ξαφνικές υποχρεώσεις.

Αυτό που ο κακομοίρης δεν ξέρει είναι ότι η βιβλιοθήκη δεν είναι απλώς ο χώρος της μνήμης σου, όπου φυλάσσεις τα όσα έχεις διαβάσει, αλλά και ο χώρος της καθολικής μνήμης, όπου κάποτε, μπορείς να διαβάσεις και αυτά που διάβασαν άλλοι πριν από σένα.

Κρατάμε την τελευταία φράση του. Και μια ακόμη:

"Τι όμορφο που είναι ένα βιβλίο, που επινοήθηκε για να πιάνεται στο χέρι, ακόμη και στο κρεβάτι, ακόμη και μέσα σεμια βάρκα, ακόμη κι εκεί όπου δεν υπάρχουν ηλεκτρικές πρίζες, ακόμη κι αν έχει αποφορτιστεί κάθε μπαταρία, και αντέχει τα σημάδια και τα τσαλακώματα, μπορεί να αφεθεί να πέσει καταγής ή να παραιτηθεί ανοιγμένο στο στήθος ή στα γόνατα όταν μας παίρνει ο ύπνος, μπαίνει στην τσέπη, καταγράφει την ένταση, την επιμονή ή τον ρυθμό των αναγνώσεών μας, αν φαίνεται πολύ καινούριο ή άκοπο μας υπενθυμίζει ότι δεν το διαβάσαμε ακόμη…"